Στο
κορμί μου
σκαρφαλώνουν
τα χρόνια
της
ζωής μου
πληθαίνουν
τα χιόνια.
Είκοσι
κιόλας χρονώ
αδερφή
μου
είκοσι
χρονώ τα όνειρα
στην
κεφαλή μου.
Στων
ανθρώπων τα λόγια
πάω
τα πνίγω
στων
ανθρώπων τα μάτια
πάω
τα δίνω
τα
όνειρα τα όνειρα
και
την ψυχή μου.
Αυτά
που έρχονται τι να’ ναι
μ’
αυτά που έζησα φοβάμαι
λευκά
των
ονείρων τα μαλλιά
μα
της αγάπης η ελπίδα
κρατάει
τον ήλιο
απ’
την αχτίδα.
Στο
κορμί μου
σκαρφαλώνουν
τα χιόνια
της
πληγής μου
πληθαίνουν
τα χρόνια.